Στο δάσος του Mathwood υπάρχει η Μεγάλη ευθεία. Είναι τόσο μεγάλη, όσο χρειάζεται να είναι για τα ζώα που τρέχουν κατά μήκος της. Με ανθρώπινη ορολογία, θα λέγαμε ότι είναι "απεριορίστως επεκτάσιμη". Σε κάποιο σημείο, έστω Α, της ευθείας παραφυλάει η αλεπού.
Σκοπός της είναι να πιάσει το λαγό που πάντα τρέχει κατά μήκος της Μεγάλης ευθείας . Η αλεπού έχει βάλει ένα δόλωμα στο σημείο Α και περιμένει.
Την παίρνει όμως ο ύπνος, και όταν ξυπνάει διαπιστώνει ότι ο λαγός έχει περάσει και έχει πάρει το δόλωμα, τρέχοντας προς κάποια (την ίδια συνεχώς) κατεύθυνση από το σημείο Α. Η φορά κίνησης του λαγού, δεξιά ή αριστερά του Α, είναι άγνωστη. Επίσης, η αλεπού δεν ξέρει πόση ώρα έχει περάσει από τότε που ξεκίνησε να τρέχει από το Α ο λαγός, ακολουθώντας μια από τις δύο κατευθύνσεις. Η αλεπού όμως έχει ένα πλεονέκτημα. Μπορεί και τρέχει με μεγαλύτερη μέγιστη ταχύτητα από το λαγό . Συγκεκριμένα η μέγιστη ταχύτητα που μπορεί να αναπτύξει ο λαγός είναι ίση με 9/10 της μέγιστης ταχύτητας που μπορεί να αναπτύξει η αλεπού. Μπορούν επίσης και οι δύο να τρέχουν απεριόριστα. Υπάρχει τρόπος/στρατηγική με τον οποίον η αλεπού μπορεί να πιάσει το λαγό;