Βιογραφία
Ο Γεώργιος Ρεμούνδος γεννήθηκε στην Αθήνα στις 3 Μαρτίου 1878, σε μια φτωχή οικογένεια. Ο πατέρας του, καταγόμενος από την Άνδρο αλλά εργαζόμενος στην Αθήνα, φρόντισε να εξασφαλίσει στον γιο του ποιοτική εκπαίδευση παρά τις οικονομικές δυσκολίες.
.jpg)
Η βιογραφία αυτή βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στην εργασία της Melissa Iacovidou, η οποία μετέφρασε ελληνικά κείμενα σχετικά με τη ζωή του Ρεμούνδου.
Πρώτα Χρόνια και Εκπαίδευση
Ο Γεώργιος φοίτησε στο δημοτικό σχολείο της Πλάκας από το 1884 έως το 1888 και στη συνέχεια εισήχθη στο Βαρβάκειο Λύκειο, το μοναδικό σχολείο της εποχής στην Ελλάδα που ειδικευόταν στις φυσικές επιστήμες. Η αγάπη του για τα μαθηματικά φάνηκε από νωρίς, και αποφάσισε να ακολουθήσει αυτόν τον δρόμο. Το 1895 γράφτηκε στο Μαθηματικό Τμήμα της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, όπου δίδασκε ο καθηγητής Κυπάρισσος Στέφανος, ένας διακεκριμένος μαθηματικός με σπουδές στο Παρίσι. Ο Στέφανος υπήρξε μέντορας τριών εξαιρετικών μαθηματικών: του Ρεμούνδου, του Παναγιώτη Ζερβού και του Νικολάου Χατζηδάκη. Ο Ρεμούνδος ολοκλήρωσε τις σπουδές του με άριστα στις 10 Ιουνίου 1900 και διορίστηκε καθηγητής στο Βαρβάκειο Λύκειο τον Σεπτέμβριο του ίδιου έτους.
Σπουδές στη Γαλλία
Το 1901, ο Ρεμούνδος κέρδισε υποτροφία από το ελληνικό κράτος μετά από διαγωνισμό και μετέβη στο Παρίσι για να συνεχίσει τις σπουδές του στη Σορβόννη. Εκεί παρακολούθησε μαθήματα όχι μόνο στη Σορβόννη αλλά και στην École Normale Supérieure, έχοντας την τύχη να διδαχθεί από κορυφαίους μαθηματικούς όπως οι Henri Poincaré, Émile Picard, Paul Painlevé και Paul Appell. Η πρωτοτυπία και το βάθος της έρευνάς του εντυπωσίασαν τους καθηγητές του, οι οποίοι του επέτρεψαν να υποβάλει τη διδακτορική του διατριβή χωρίς να περάσει από τις εξετάσεις Licence.
Μια χαρακτηριστική ιστορία που διηγήθηκε στην οικογένειά του αποτυπώνει το ταλέντο του: Στις τελικές εξετάσεις της École Normale Supérieure, η επιτροπή έθεσε τέσσερα δύσκολα προβλήματα, από τα οποία αρκούσε να λυθεί ένα. Ενώ οι συμφοιτητές του δεν τα κατάφεραν, ο Ρεμούνδος έδωσε σωστές λύσεις και στα τέσσερα, προσφέροντας μάλιστα δύο διαφορετικές λύσεις για ένα από αυτά. Η επιτροπή, έκπληκτη από μια πρωτότυπη μέθοδο που παρουσίασε, του πρότεινε να μείνει στη Γαλλία ως καθηγητής και να πάρει τη γαλλική υπηκοότητα. Εκείνος αρνήθηκε, λέγοντας: «Η φτωχή αλλά ένδοξη πατρίδα μου με χρηματοδότησε για να σπουδάσω, ώστε να προσφέρω τις γνώσεις μου στη νεολαία της. Δεν θα την προδώσω».
Επιστροφή στην Ελλάδα και Ακαδημαϊκή Καριέρα
Το 1904 επέστρεψε στην Ελλάδα και διορίστηκε ξανά καθηγητής στο Βαρβάκειο Λύκειο, ενώ λίγο αργότερα έγινε λέκτορας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Η εναρκτήρια διάλεξή του, με τίτλο «Sur quelques points de la théorie des nombres», δημοσιεύτηκε στις 16 Ιανουαρίου 1905. Το 1906, με έξοδα που κάλυψαν οι καθηγητές του Πανεπιστημίου του Παρισιού ως ένδειξη εκτίμησης, ταξίδεψε στη Γαλλία για να υπερασπιστεί τη διδακτορική του διατριβή με τίτλο «Sur les zéros d'une classe de fonctions transcendantes». Η επιτροπή, αποτελούμενη από τους Picard, Poincaré και Painlevé, τον ανακήρυξε διδάκτορα στις 20 Ιανουαρίου 1906. Ο Paul Appell, πρύτανης των Επιστημών, έστειλε ενθουσιώδη επιστολή στον Πρωθυπουργό της Ελλάδας, Γεώργιο Θεοτόκη, επαινώντας το έργο του.
Το 1906 παντρεύτηκε την Αντιγόνη Καραμπέτσου, με την οποία απέκτησε τέσσερα παιδιά: τον Ιωάννη, τον Διονύσιο, τον Αθανάσιο και τη Μαρία. Η καριέρα του εξελίχθηκε ραγδαία: το 1907 προήχθη σε καθηγητή μαθηματικών στο Βαρβάκειο Λύκειο, ενώ το 1912 έγινε τακτικός καθηγητής Ανώτερων Μαθηματικών Αναλύσεων στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, θέση που διατήρησε μέχρι τον θάνατό του. Παράλληλα, από το 1916 δίδαξε και στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο ως τακτικός καθηγητής.
Επιστημονικές Συνεισφορές
Ο Ρεμούνδος επικεντρώθηκε στην Μαθηματική Ανάλυση, και ιδιαίτερα στη Θεωρία των Συναρτήσεων και τη Θεωρία των Διαφορικών Εξισώσεων. Στη διατριβή του ανέπτυξε μια επέκταση του θεωρήματος του Émile Picard, εμπνευσμένος από τον Paul Painlevé. Το έργο του αναγνωρίστηκε διεθνώς, με τον Otto Blumenthal να το επαινεί το 1907 και τον Émile Borel να του αναθέτει τη συγγραφή βιβλίων για τη σειρά του. Δημοσίευσε πολλές εργασίες στα γαλλικά, ενώ συμμετείχε σε διεθνή συνέδρια μαθηματικών (Ρώμη 1908, Κέιμπριτζ 1912, Στρασβούργο 1920).
Ρόλος στην Εκπαίδευση και την Κοινωνία
Ο Ρεμούνδος υπήρξε εξαιρετικός δάσκαλος, με έμφαση στην απλότητα και την πρακτική εφαρμογή. Εισήγαγε ειδικά φροντιστήρια στο Πανεπιστήμιο Αθηνών για ερευνητές μαθηματικούς, μαζί με τον Νικόλαο Χατζηδάκη. Υπηρέτησε ως Πρόεδρος της Ελληνικής Μαθηματικής Εταιρείας (1926-1928) και ως μέλος της Ακαδημίας Αθηνών από την ίδρυσή της το 1926. Επιπλέον, διετέλεσε πρόεδρος της Εθνικής Επιτροπής Διανοητικής Συνεργασίας με την Κοινωνία των Εθνών, εκπροσωπώντας την Ελλάδα σε διεθνείς διασκέψεις.
Προσωπική Ζωή και Χαρακτήρας
Ο Ρεμούνδος αγαπούσε τη φύση και ήταν ιδρυτικό μέλος της Φυσιολατρικής Εταιρείας «Ήλιος - Αέρας - Νερό». Απολάμβανε τις πεζοπορίες και τις θαλάσσιες δραστηριότητες, ενώ ήταν γνωστός για την καλοσύνη και την απλότητά του. Πέθανε ξαφνικά στις 27 Απριλίου 1928 στο ατμόπλοιο «Frindon», επιστρέφοντας από το Παρίσι, λόγω επιπλοκών από διαβήτη και υπέρταση.
Κληρονομιά
Ο Γεώργιος Ρεμούνδος υπήρξε ένας λαμπρός επιστήμονας, αφοσιωμένος δάσκαλος και άνθρωπος με βαθιά αγάπη για την πατρίδα και τη φύση. Το έργο του παραμένει πηγή έμπνευσης για τις επόμενες γενιές Ελλήνων μαθηματικών.
