Αυτή η εικόνα αναπαριστά την εξίσωση διαστολής του χρόνου σύμφωνα με τη θεωρία της ειδικής σχετικότητας του Αϊνστάιν.
Η εξίσωση είναι: όπου:
- είναι ο χρόνος που μετρά ένας παρατηρητής σε κίνηση.
- είναι ο χρόνος στο σύστημα αναφοράς όπου το γεγονός παρατηρείται στατικά.
- είναι η ταχύτητα του φωτός.
Η εξίσωση αποδεικνύει την διαστολή του χρόνου: όσο πιο γρήγορα κινείται ένας παρατηρητής, τόσο περισσότερο διευρύνεται ο χρόνος που μετράει σε σχέση με έναν στατικό παρατηρητή.
Αυτό σημαίνει ότι για κάποιον που κινείται με υψηλή ταχύτητα, ο χρόνος φαίνεται να περνά πιο αργά. Αυτό το φαινόμενο αποκαλείται διαστολή του χρόνου και είναι μία από τις πιο εντυπωσιακές συνέπειες της ειδικής σχετικότητας.