Πρόβλημα
Ο κύβος με κορυφές , , , , , , , περιστρέφεται γύρω από την ευθεία που διέρχεται από τα σημεία και . Να υπολογιστεί ο όγκος του στερεού που δημιουργείται.
Η λύση του Κώστα Δόρτσιου:
Πράγματι το θέμα αυτό έχει την ομορφιά του! Η περιστροφή του κύβου! Μια περιστροφή γύρω από ένα σταθερό άξονα, τη διαγώνιο του. Και φανταστείτε να ζητούσαμε ο άξονας αυτός να εκτελεί και μια δική του κίνηση...(Αστρονομία)
Το αποτέλεσμα φαίνεται στο ακόλουθο σχήμα:
Αν προσέξουμε το σχήμα αυτό το οποίο αναρτώ και στη δυναμική του μορφή τότε θα διακρίνουμε ότι το σχήμα αυτό αποτελείται από:
1ο) Δυο κωνικές επιφάνειες (δυο κώνοι) που διαγράφουν αντίστοιχα κάθε φορά οι τρεις ακμές του κύβου που οι οποίες συντρέχουν στις κορυφές και G=(1,1,1)$ και
2) Από μια υπερβολοειδή επιφάνεια που διαγράφεται από τις υπόλοιπες έξι ακμές του κύβου αυτού.
Το δυναμικό σχήμα μπορείτε να το δείτε στο σύνδεσμο: geogebra.org/m/ueujnyxw
- Παρατηρούμε ακόμα μερικά άλλα στοιχεία του προβλήματος αυτού.
Εργαζόμαστε στο πρώτο σχήμα που ακολουθεί:
Προβάλλοντας την ακμή επί της διαγωνίου και σκεπτόμενοι το ορθογώνιο τρίγωνο έχουμε:
κι αυτό διότι:
Από το ίδιο ορθογώνιο τρίγωνο θα είναι:
Με τον ίδιο τρόπο δείχνεται ότι και οι κορυφές προβάλλονται στο ίδιο σημείο και απέχουν από το σημείο αυτό (και συνεπώς από τη διαγώνιο απόσταση όσο και η
κορυφή . Από τα ανωτέρω προκύπτει ότι οι ακμές ανήκουν στον ίδιο κώνο με κορυφή
το σημείο και βάση τον περιγεγραμμένο κύκλο στο τρίγωνο , όπως δείχνει
το ακόλουθο σχήμα:
Ο όγκος του κώνου αυτού είναι:
και λόγω των (1) και (2) θα είναι:
Το ίδιο ισχύει και για τις κορυφές , όπως φαίνεται στο επόμενο σχήμα:
Έτσι ο δεύτερος αυτός κώνος είναι ίσος με τον προηγούμενο και θα είναι: Έτσι οι δυο αυτοί κώνοι έχουν άθροισμα:
Στην περίπτωσή μας, ενδιαφέρει να βρούμε την εξίσωση της επιφάνειας την οποία θα διαγράψουν οι
έξι ακμές του κύβου οι οποίες δεν συντρέχουν στις κορυφές και κατόπιν να την
"κατασκευάσουμε" με λογισμικό και τέλος να βρούμε τον όγκο που αυτή σχηματίζει.
Για απλούστευση θα θεωρήσουμε τον δοθέντα κύβο σε μια θέση ώστε η κορυφή να παραμένει στην
ίδια θέση, αλλά η κορυφή να ανήκει στον άξονα , όπως αυτό φαίνεται στο ακόλουθο σχήμα:
Η θέση αυτή η οποία προέκυψε από την αρχικά δοθείσα με δυο κατάλληλες περιστροφές έχουν προκύψει οι ακόλουθες τιμές - συντεταγμένες των οκτώ κορυφών:
Οι έξι ακμές οι οποίες περιστρεφόμενες θα δημιουργήσουν την τρίτη επιφάνεια είναι οι ακόλουθες:
όπως αυτές φαίνονται στο ακόλουθο σχήμα:
Τα άκρα των έξι αυτών ίσων μεταξύ των ακμών του κύβου κινούνται πάνω σε δυο κύκλους όπως αυτοί φαίνονται στο ακόλουθο σχήμα:
Οι κύκλοι αυτοί έχουν κέντρα:
(Ας θυμηθούμε τους δύο κώνους πιο πάνω).
Ύστερα από αυτά τα έξι αυτά τμήματα θα γράφουν την ίδια επιφάνεια καθώς θα περιστρέφονται γύρω από τον άξονα .
Θα μελετήσουμε λοιπόν την επιφάνεια που σχηματίζει ένα από αυτά έστω το τμήμα .
(Συνέχεια...)
Θα βρούμε την εξίσωση της επιφάνειας που διαγράφει η ακμή και κατά συνέπεια και οι υπόλοιπες όπως αναφέρθηκε στην προηγουμένως.
Εργαζόμαστε στο ακόλουθο σχήμα:
Η παραμετρική εξίσωση της ακμής είναι:
Αν στις συντεταγμένες της εξίσωσης (1) εφαρμόσουμε τον πίνακα στροφής γύρω από τον άξονα των τότε καταλήγουμε στην εξίσωση της επιφάνειας που διαγράφει η ακμή αυτή.
Η εξίσωση αυτή προκύπτει ότι είναι η κατωτέρω:
Γιατί όμως η επιφάνεια αυτή είναι μια υπερβολοειδής;
Από την εξίσωση (2) εύκολα προκύπτει:
Η εξίσωση (3) δηλώνει ότι για κάθε τιμή της παραμέτρου η επιφάνεια τέμνει το επίπεδο σε κύκλο ακτίνας .
Αν τώρα θεωρήσουμε ότι , τότε στο επίπεδο θα προκύψει η τομή της επιφάνειας με το επίπεδο αυτό.
Δηλαδή τότε θα έχουμε:
Από τις (4) και (5) απαλείφοντας την παράμετρο καταλήγουμε στην καρτεσιανή μορφή της τομής της επιφάνειας με το επίπεδο .
Αυτή είναι:
Ο περιορισμός αυτής στην περιοχή που μας ενδιαφέρει θα είναι:
Η συνάρτηση αυτή εύκολα διαπιστώνεται ότι είναι μια υπερβολή.
Τα ευρήματα αυτά εμφανίζονται στο επόμενο σχήμα:
(Συνέχεια)
Ολοκληρώνοντας με την αναζήτηση του όγκου του στερεού αυτού εργαζόμαστε στο ακόλουθο σχήμα:
Σύμφωνα με τον τύπο (7) της προηγούμενης ανάρτησης, δηλαδή:
υπολογίζουμε κατά τα γνωστά τον όγκο του στερεού αυτού εκ περιστροφής:
Μετά από πράξεις το ολοκλήρωμα της σχέσης (1) είναι:
Όμως από τη σχέση (4) της δεύτερης συνέχειας μου που αναρτήθηκε για το θέμα αυτό, το άθροισμα των όγκων των δυο κώνων είναι:
Έτσι ο συνολικός όγκος του στερεού που προκύπτει από την περιστροφή του κύβου αυτού είναι:
Αναρτώ και τη διεύθυνση ενός όμορφου σχήματος για το υπερβολοειδές αυτό στην ακόλουθη διεύθυνση: https://www.geogebra.org/m/nsgguvms
Κώστας Δόρτσιος
Πηγή: mathematica