Τα μαγευτικά πλάνα που τράβηξε ένας φωτογράφος στην Ανταρκτική ανέδειξαν σε όλη της την ομορφιά, μία εκπληκτική «εφαρμογή» της ακολουθίας Φιμπονάτσι στη φύση.
Η σπείρα ή ακολουθία Fibonacci, είναι ένα μοτίβο που εισήγαγε ο Ιταλός μαθηματικός Λεονάρντο της Πίζας και πέραν της μαθηματικής του ουσίας, έχει παρατηρηθεί σε διάφορες μορφές στη φύση: από τα κοχύλια σαλιγκαριών έως τις διατάξεις φύλλων στα δέντρα.
Στο καταπληκτικό πλάνο που καταγράφηκε από τον Piet van den Bemd, φαίνονται δύο φάλαινες να συνεργάζονται ώστε να δημιουργήσουν ένα δίχτυ από φυσαλίδες για να κυκλώσουν τα θηράματά τους.
H συγκεκριμένη τεχνική κυνηγιού, εκτελείται συνήθως από ομάδες τεσσάρων ή πέντε φαλαινών: Οι -εν προκειμένω Μεγάπτερες- φάλαινες καταδύονται αρκετές εκατοντάδες μέτρα απελευθερώνοντας φυσαλίδες σε σπειροειδές μοτίβο: Πλην όμως «σε μία ακριβή στιγμή και με ακριβή σειρά».
Στη συνέχεια κολυμπούν προς τα πάνω, παγιδεύοντας το θήραμα μέσα στο εικονικό αυτό «δίχτυ» των φυσαλίδων.
«Το σχήμα εκτελέστηκε τέλεια, ήταν έκανε απίστευτο», δήλωσε ο Van den Bemd , προσθέτοντας ότι ήταν μια στιγμή που «δεν θα ξεχάσει ποτέ»
Eπαγγελματίας φωτογράφος και πολικός ξεναγός, ο Piet van den Bemd βρέθκε μπροστά σε αυτήν την εκπληκτική στιγμή καθώς πετούσε το drone του πάνω από τα σκοτεινά νερά της Ανταρκτικής.
Ξαφνικά η κάμερά του έπιασε ένα αναδυόμενο μοτίβο, που υψωνόταν από τα βαθιά.
Το αναδυόμενο πηνίο από γαλάζιες φυσαλίδες δημιούργησε ένα σχήμα στην επιφάνεια του ωκεανού που έμοιαζε εξαιρετικά με σπείρα Fibonacci, το διάσημο μαθηματικό μοτίβο.
Μόνο όταν η σπείρα ολοκληρώθηκε, ο van den Bemd συνειδητοποίησε τι την είχε προκαλέσει.
Από το κέντρο του συμμετρτικού μοτίβου, υψώνονταν δύο γιγαντιαία στόματα, ορθάνοιχτα κι έτοιμα για να φάνε. Ήταν Μεγάπτερες Φάλαινες.
Οι ερευνητές γνωρίζουν ότι οι φάλειανες χρησιμοποιούν τις φυσαλίδες ως εργαλείο. Μερικές φορές, οι φυσαλίδες χρησιμοποιούνται προφανώς για να εκφοβίσουν αντιπάλους, ενώ άλλες φορές, οι φάλαινες υψώνουν τεράστια «τείχη» από φυσαλίδες για να περιορίσουν ένα κοπάδι από ψάρια σε όλο και πιο στενό χώρο.
Αυτή η τελευταία στρατηγική ονομάζεται κυνήγι με δίχτυ φυσαλίδων και βασίζεται στην λεπτομερή συνεργασία μεταξύ δύο ή περισσότερων φαλαινών.
Κάποιοι μερικοί βλέπουν πίσω από αυτή τη σπείρα, μία μαθηματική ακολουθία στη φύση, ως αποτέλεσμα κάποιας βαθύτερης μορφής αιτιότητας, σε περιπτώσεις όμως αυτή το σχήμα πρόκειται απλώς για μια καλοφτιαγμένη σπείρα, πιθανότατα δε αποτέλεσμα ενός καλά εξασκημένου χρονισμού. Όχι ότι αυτό το κάνει λιγότερο όμορφο.
Με πληροφορίες από Science Alert/ hellasjournal.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου