Η f(x) θα μπορούσε να είναι κάποια τριγωνομετρική συνάρτηση ημ(ψ), όπου το ψ να είναι συνάρτηση του x τέτοια, ώστε ψ(2x)=ψ(x)+π Μια τετοια συνάρτηση θα μπορούσε να είναι η ψ=π*log2(x) (δηλαδή π επί τον λογάριθμο του x με βάση το 2). Στη περίπτωση αυτή: f(x)+f(2x)=ημ(ψ)+ημ(ψ+π)=0, ενώ το όριο της συνάρτησης f(x) δεν ορίζεται στο x=0
Η f(x) θα μπορούσε να είναι κάποια τριγωνομετρική συνάρτηση ημ(ψ), όπου το ψ να είναι συνάρτηση του x τέτοια, ώστε ψ(2x)=ψ(x)+π
ΑπάντησηΔιαγραφήΜια τετοια συνάρτηση θα μπορούσε να είναι η ψ=π*log2(x) (δηλαδή π επί τον λογάριθμο του x με βάση το 2). Στη περίπτωση αυτή:
f(x)+f(2x)=ημ(ψ)+ημ(ψ+π)=0, ενώ το όριο της συνάρτησης f(x) δεν ορίζεται στο x=0