α. θέτω g(x) το κλάσμα το ορίου και λύνω ως προς f(x). Βρίσκω το όριο στο 4 που είναι 2 πολλαπλασιάζοντας με τη συζυγή και εμφανίζοντας το όριο ημχ/χ. Άρα το f(4) =2 αφού f συνεχής β. Αφού f(ο) =5 και f(4) =2 η f είναι γν. φθίνουσα και άρα το σύνολο τιμών είναι το [f(4), f(0)] =[2,5] γ. Το 4 ανήκει στο σύνολο τιμών άρα υπάρχει ξ τέτοιο ώστε f(ξ)=4 το οποίο είναι μοναδικό αφού η f γν. μονότονη δ. Ισχύει ότι 2<_f(χ)<_5 για κάθε χ στο [0,4], άρα 2<_f(1)<_5 και 4<_2f(2)<_10 και 6<_3f(3)<_15 οπότε 2<_[f(1)+2f(2)+3f(3)]/6<_5 και άρα από ΘΕΤ υπάρχει ένα τουλάχιστον χ0 έτσι ώστε να ισχύει η ζητούμενη σχέση (το οποίο είναι μοναδικό).
α. θέτω g(x) το κλάσμα το ορίου και λύνω ως προς f(x). Βρίσκω το όριο στο 4 που είναι 2 πολλαπλασιάζοντας με τη συζυγή και εμφανίζοντας το όριο ημχ/χ. Άρα το f(4) =2 αφού f συνεχής
ΑπάντησηΔιαγραφήβ. Αφού f(ο) =5 και f(4) =2 η f είναι γν. φθίνουσα και άρα το σύνολο τιμών είναι το [f(4), f(0)] =[2,5]
γ. Το 4 ανήκει στο σύνολο τιμών άρα υπάρχει ξ τέτοιο ώστε f(ξ)=4 το οποίο είναι μοναδικό αφού η f γν. μονότονη
δ. Ισχύει ότι 2<_f(χ)<_5 για κάθε χ στο [0,4], άρα 2<_f(1)<_5 και 4<_2f(2)<_10 και 6<_3f(3)<_15 οπότε 2<_[f(1)+2f(2)+3f(3)]/6<_5 και άρα από ΘΕΤ υπάρχει ένα τουλάχιστον χ0 έτσι ώστε να ισχύει η ζητούμενη σχέση (το οποίο είναι μοναδικό).