Υπάρχουν δύο γεωφυσικές συμπτώσεις που είναι αρκετά εντυπωσιακές. Η $1η$ αφορά την επιτάχυνση της βαρύτητας στην επιφάνεια της Γης, το γνωστό μας $g$. To $g$ λοιπόν πολλαπλασιασμέ-
νο με τη γήινη περίοδο τροχιάς $Τ$ ($1$ έτος δηλαδή) μας δίνουν την ταχύτητα του φωτός!
νο με τη γήινη περίοδο τροχιάς $Τ$ ($1$ έτος δηλαδή) μας δίνουν την ταχύτητα του φωτός!
$gT \approx c$
Η εξίσωση είναι βεβαίως προσέγγιση, η ακριβής σχέση είναι:
$ \frac{gT}{c}=1,0315$.
Η $2η$ σύμπτωση που επίσης εκφράζεται με κάποια απλή μαθηματική σχέση, δεν ξέρω αν είναι πιο γνωστή, αλλά είναι μάλλον πιο εντυπωσιακή και το κυριότερο, μπορεί κάποιος να την συμπεράνει λογικά, απλώς παρατηρώντας κάποιο εντυπωσιακό-και σχετικά σπάνιο- ουράνιο φαινόμενο. Ποια είναι η $2η$ σύμπτωση;
Για να συμβει ολικη εκλειψη πρεπει τα δυο ουρανια σωματα γης και σεληνης να φαινονται ομοια, δηλαδη να εχουν φαινομενικα περιπου την ιδια διαμετρο.
ΑπάντησηΔιαγραφήx=Διαμετρος Ηλιου=1392684 km
y=Διαμετρος Σεληνης=3476 km
x/y=400
λ=Αποσταση Σεληνης-Ηλιου=150 000 000 km
μ=Αποσταση Σεληνης-Γης= 384 000 km
λ/μ=390 (ας πουμε 400..)
Ιδανικες συνθηκες για ολικες εκλειψεις, οταν συμβαινουν.. Ευχαριστω.
Πολύ ωραία, Ελαιοχώρι!
ΑπάντησηΔιαγραφήΈτσι. O λόγος των λόγων απόστασης από τη Γη και διαμέτρου,για τον Ή(λιο) και τη Σ(ελήνη) αντίστοιχα, είναι:
$\frac{( A_{H} / \delta _{H}) }{( A_{ \Sigma } / \delta _{ \Sigma })} =0,9604$
Σύμπτωση που κάνει (ελέω γεωμετρικής αναλογίας) τις ολικές ηλιακές εκλείψεις,πραγματικά ολικές! (σχεδόν..) :-)