Σήμερα αρχίζω το άρθρο μου λίγο ανάποδα ... επέλεξα πρώτα τον τίτλο και μετά σκέφτηκα ότι σίγουρα κάτι θα βρω για να περιγράψω αυτή την ομορφιά που περιβάλει τα Μαθηματικά. Η αρχή έγινε με αυτή την υπέροχη μαθηματική εικόνα, που κυριολεκτικά με ζαλίζει !!!
Αυτό συμβαίνει με εμένα και τα Μαθηματικά, αλήθεια πόσο με συνεπαίρνει μια μαθηματική απόδειξη, πόσο εκστασιασμένη μπορώ να παρακολουθώ μια μαθηματική διάλεξη και ακόμη περισσότερο πόσο ενθουσιασμένη χάνομαι στις γραμμές ενός βιβλίου Μαθηματικής Λογοτεχνίας.
Κάθε φορά που πέφτει στην αντίληψή μου ένα μαθηματικό περίεργο και συνάμα εντυπωσιακό νιώθω δέος και θαυμασμό για το δημιουργό του αλλά και για αυτή την υπέροχη επιστήμη.
Δεν ξέρω γιατί συμβαίνει αυτό αλλά, υποθέτω πως οφείλεται σε κάτι πολύ απλό και σημαντικό μαζί .... πιστεύω πως έτυχε να συναντήσω ικανούς και αξιόλογους Μαθηματικούς και εκπαιδευτικούς γενικότερα, οι οποίοι με έκαναν να αγαπήσω τα Μαθηματικά και να θέλω να εντρυφήσω στα άδυτα αυτής της εξαιρετικής επιστήμης, χωρίς φόβους και αμφιβολίες αλλά με δίψα για οτιδήποτε καινούργιο !!!
Αυτό που πιστεύω ότι χρειάζεται στην πραγματικότητα είναι ... δάσκαλοι με πάθος και αγάπη για τα μαθηματικά, άνθρωποι που θα κρέμεται το κοινό από την κάθε τους λέξη (είτε το κοινό αυτό είναι κάτω των 18, είτε είναι άνω των 18), άνθρωποι που θα αγαπάνε τόσο αυτό που κάνουν και που θα προσπαθούν να το μεταδώσουν στους ακροατές τους με κάθε δυνατό τρόπο. Η προσωπική μου άποψη ίσως δεν έχει μεγάλη σημασία εδώ αλλά, όταν κάτι σε εντυπωσιάζει σε κάνει να θέλεις να το μοιραστείς … μετρώντας λοιπόν 12 χρόνια στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση και 8 χρόνια πανεπιστημιακή πορεία, συνάντησα τρεις μόνο ανθρώπους που να μιλάνε για την επιστήμη τους με τέτοιο πάθος και μεταδοτικότητα που να σε συνεπαίρνουν, να σε κάνουν να χάνεις το χρόνο και να μην μπορείς να σταματήσεις να τους ακούς. [...]Τα μαθηματικά είναι δημιουργία, είναι περιπλάνηση σε έναν κόσμο συμβόλων και πράξεων, σχημάτων και συμπερασμάτων … είναι τέχνη και αρμονία, είναι αγάπη για μια επιστήμη εντυπωσιακή και απρόβλεπτη, που εφαρμόζεται παντού, που μπορείς να τη δεις στη φύση και στους ανθρώπους.
Πώς μπορεί αυτή η ομορφιά και η τελειότητα να προκαλεί άγχος και φόβο;
Πώς μπορεί μια εξαιρετικά εκλεπτυσμένη τέχνη να καταπιέζει τους ανθρώπους και να τους φοβίζει; [1]
Μπορεί στο Λύκειο και στο Πανεπιστήμιο ακόμη κάποιοι από εμάς να μην συμπαθούσαν τα μαθηματικά (ή να τους προκαλούσαν πόνο και φόβο μαζί), αλλά δύσκολα θα μπορούσαμε να αμφισβητήσουμε τη σπουδαιότητα τους για την εξέλιξη όλων των επιστημών και γενικότερα της Ανθρωπότητας.
Όμως, εκτός από την προφανή "ακαδημαϊκή" τους χρησιμότητα, οι μαθηματικές εξισώσεις μας ακολουθούν σχεδόν σε όλες τις εκφάνσεις τις καθημερινής μας ζωής και πολλές φορές μπορούν να θεωρηθούν έργα τέχνης.
Μια καλή απόδειξη αποτελεί το παρακάτω video των Yann Pineill και Nicolas Lefaucheux, το οποίο μετέφερα και εγώ στο youtube για μεγαλύτερη ευκολία ... να συμπληρώσω μόνο εδώ ότι αυτή η επιστήμη "δεν υπάρχει" …
Είμαι σίγουρη ότι θα σας αρέσει πάρα πολύ και θα συμφωνήσετε με την άποψή μου ότι τα Μαθηματικά είναι παντού στην καθημερινή μας ζωή ακόμα και όταν εμείς δεν το βλέπουμε !!!
Πηγή έμπνευσης: techgear.gr
Επιμέλεια – Παρουσίαση θέματος: mathgirl - Ρεβέκα Θ.
-----------------------------------------------------
[1] Θεοδωροπούλου Ρεβέκα, Στρατή Αγγελική (2013). Ο δράκος των σχολικών μας χρόνων ή απλά Μαθηματικοφοβία; Περιοδικό: "Στρατιωτική Επιθεώρηση" (εγκρίθηκε προς δημοσίευση).
Πηγή: www.mathcom.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου