"Θα είναι πάντα δύσκολο/τον Αϊνστάιν να εννοήσουν τα μικροσκοπικά μυαλά μας. / Όποια κι αν είναι του φωτοφράκτη σου η ταχύτητα../ και του φωτοφράκτη η ταχύτητα μπορεί πάντοτε ν'αλλάζει/απ'όποια πλευρά κι αν πέφτει η σκιά, / το φως την ίδια ταχύτητα θα έχει./ Εδώ είναι άλλες οι λέξεις και οι έννοιες /που ξεχαρβαλωμένο σε κάνουν να νοιώθεις. 
Η γεωδαισιακή γραμμή τον συντομότερο δρόμο ακολουθεί / από το ένα μέρος σε κοντινό σημείο να βρεθεί./ Κύριε, σ'ετούτη την περίπλοκη σκακιέρα,/ δες οι συντεταγμένες σου πού είναι,/ για να ελέγξεις με τα μαθηματικά / τις θεωρίες σου για το κοντά και το μακριά.
"Kάτι ακόμη που μάθαμε στη χώρα σας, είπε ο Μάιν Χερ, είναι το να φτιάχνουμε χάρτες. Εμείς, όμως, προχωρήσαμε πολύ πιο μακριά από εσάς. Κατά τη γνώμη σας, ποια θα ήταν η μεγαλύτερη χρήσιμη κλίμακα σε χάρτη;
- Θα έλεγα ένα στα χίλια, ένα εκατοστό στο χιλιόμετρο.
- Ένα εκατοστό μόνο! αναφώνησε ο Μάιν Χερ. Αυτό το καταφέραμε πολύ γρήγορα. Μετά προσπαθήσαμε τα δέκα μέτρα στο χιλιόμετρο. Η επόμενη ιδέα μας ,όμως, ήταν μεγαλοφυής! Φτιάξαμε πραγματικά έναν χάρτη της χώρας σε κλίμακα ένα χιλιόμετρο προς ένα χιλιόμετρο!
- Τον χρησιμοποιήσατε πολλές φορές; ρώτησα εγώ.
Μέχρι στιγμής δεν τον έχουμε ακόμη ανοίξει, είπε ο Μάιν Χερ. Οι αγρότες είχαν αντιρήσεις. Είπαν ότι ο χάρτης θα σκέπαζε ολόκληρη τη χώρα και θα έκρυβε τον ήλιο! Επίσης, χρησιμοποιούμε την ίδια τη χώρα σαν τον χάρτη του εαυτού της και, σας διαβεβαιώ!, τα αποτελέσματα είναι εξίσου καλά."
Λιούις Κάρολ (Sylvie and Bruno, 1893)
