▪ Κεντρική συμμετρία

Δύο σχήματα $\Sigma ,{\Sigma }^{\prime }$ λέγονται συμμετρικά ως προς ένα σημείο ${\rm O}$, αν και μόνο αν κάθε σημείο του ${\Sigma }^{\prime }$ είναι συμμετρικό ενός σημείου του $\Sigma$ ως προς το ${\rm O}$ και αντίστροφα. Το σημείο ${\rm O}$ λέγεται κέντρο συμμετρίας του σχήματος, που αποτελείται από τα συμμετρικά ως προς το ${\rm O}$ σχήματα $\Sigma$ και ${\Sigma }^{\prime }$. Δηλαδή ένα σημείο ${\rm O}$ λέγεται κέντρο συμμετρίας ενός σχήματος, όταν για κάθε σημείο ${\rm A}$ του σχήματος το συμμετρικό του ${{\rm A}}^{\prime }$, ως προς το ${\rm O}$, είναι επίσης σημείο του σχήματος. Ένα σχήμα με κέντρο συμμετρίας λέμε ότι παρουσιάζει κεντρική συμμετρία.

Aν στρέψουμε ένα σχήμα $\Sigma$, με κέντρο συμμετρίας το ${\rm O}$, κατά ${180}^o$ γύρω από το ${\rm O}$, θα πάρουμε ένα σχήμα που θα συμπίπτει με το αρχικό. 

Από τα γνωστά μας, μέχρι τώρα σχήματα:

• Το ευθύγραμμο τμήμα έχει κέντρο συμμετρίας το μέσο του. 

• Η ευθεία έχει κέντρο συμμετρίας οποιοδήποτε σημείο της. 

• Ο κύκλος έχει κέντρο συμμετρίας το κέντρο του.