Η Σάλπιγγα του Γαβριήλ (ή Torricelli's trumpet) είναι ένα σχήμα που επινοήθηκε από τον Εβαντζελίστα Τοριτσέλι και το οποίο έχει άπειρο εμβαδό, αλλά πεπερασμένο όγκο. Η ονομασία του αναφέρεται στη θρησκευτική παράδοση, που θέλει τον Αρχάγγελο Γαβριήλ, να φυσά τη σάλπιγγα που αναγγέλλει την Ημέρα της Κρίσης, συνδέοντας έτσι το άπειρο με το θείο.
Η Σάλπιγγα του Γαβριήλ σχηματίζεται αν πάρουμε τη γραφική παράσταση του , στο διάστημα και περιστρέφοντάς την σε τρεις διαστάσεις, γύρω από τον άξονα των . Η ανακάλυψη έγινε χρησιμοποιώντας την αρχή του Καβαλιέρι και πριν την ανάπτυξη της μαθηματικής ανάλυσης, όμως σήμερα η μαθηματική ανάλυση μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να υπολογιστεί ο όγκος και το εμβαδόν της Σάλπιγγας στο διάστημα από μέχρι , όπου .
Χρησιμοποιώντας ολοκληρωτικό λογισμό, είναι δυνατό να υπολογιστεί ο όγκος και το εμβαδόν :
Χρησιμοποιώντας ολοκληρωτικό λογισμό, είναι δυνατό να υπολογιστεί ο όγκος
Το μπορεί να γίνει όσο μεγάλο χρειάζεται, αλλά από την εξίσωση φαίνεται ότι ο όγκος του τμήματος της Σάλπιγγας μεταξύ και ποτέ δεν θα ξεπεράσει το - όμως, θα πλησιάζει ολοένα το καθώς το γίνεται μεγαλύτερο. Ή αλλιώς, με τη μαθηματική ορολογία, λέμε ότι ο όγκος «τείνει στο όταν το τείνει στο άπειρο», που σημαίνει ότι ο όγκος της Σάλπιγγας ισούται με για μεγάλα . Το παραπάνω μπορεί να γραφεί σε μορφή ορίου:
Όσο για το εμβαδό, τα παραπάνω δείχνουν ότι αυτό είναι μεγαλύτερο από φορές το φυσικό λογάριθμο του . Δεν υπάρχει άνω όριο για το φυσικό λογάριθμο του καθώς αυτό τείνει στο άπειρο. Αυτό σημαίνει, στην περίπτωση που εξετάζουμε, ότι η Σάλπιγγα έχει άπειρη επιφάνεια. Γράφοντας πάλι αυτή τη διαπίστωση σαν όριο: