Σίγουρα η δουλειά του κάθε καθηγητή είναι πολύ δύσκολη.
Ο κάθε καθηγητής έχει απέναντί του νέους . Οι νέοι δεν αγαπούν τη δουλειά. Προτιμούν να παίζουν ή να κοιτούν τηλεόραση. Πρέπει όμως να μάθουν να δουλεύουν, επειδή ασφαλώς θα πρέπει να δουλεύουν σε όλη την υπόλοιπη ζωή τους.
Ούτε την επιβολή αγαπούν οι νέοι. Θα προτιμούσαν ο κόσμος να είναι σε απεριόριστη αταξία, χωρίς καθήκοντα και ευθύνες. Τέτοιος κόσμος σήμερα δεν μπορεί να υπάρχει, κι έτσι οι νέοι πρέπει να μάθουν να σέβονται και να δέχονται τους κανόνες της σύγχρονης κοινωνίας κι αν δεν το μάθουν στο σχολείο θα διαπιστώσουν ότι είναι πολύ πικρό να το μάθουν αργότερα.
Οι νέοι μισούν την διαδικασία συγκέντρωσης του μυαλού τους. Δεν θέλουν τις συμβουλές μόνο και μόνο για να αποδείξουν ότι είναι ανεξάρτητοι.
Για να τα καταφέρει και να πετύχει όσο το δυνατόν περισσότερο στη δουλειά του ο καθηγητής πρέπει συνεχώς να προσπαθεί να γίνεται καλύτερος.
Ο καθηγητής πρέπει να είναι βαθύς γνώστης του αντικειμένου του:
Πράγμα που σημαίνει ότι πρέπει συνέχεια να ενημερώνεται και δεν φτάνει να ξέρει μόνο την ύλη του σχολείου και όσα χρειάζονται για τις εξετάσεις.
Πρέπει να γνωρίζει καλά την επιστήμη του.
Πρέπει να γνωρίζει τις σπουδαιότερες πρόσφατες ανακαλύψεις.
Πρέπει να μπορεί να υποδείξει στο μαθητή του ποιοι κλάδοι της επιστήμης είναι σπουδαιότεροι και ποια μεγάλα προβλήματα μένουν ακόμα άλυτα.
Η βιβλιοθήκη του να εμπλουτίζεται με βιβλία του μαθήματός του που έχουν γραφτεί τελευταία.
Πρέπει να ξέρει να απαντά σε ειδικότερες απορίες του μαθητή.
Μια περιληπτική και περιορισμένη ύλη ενός μαθήματος δεν κεντρίζει τη φαντασία του μαθητή.
Μια διδασκαλία που γίνεται σωστά κάνει το μαθητή να ενδιαφέρεται ανυπόμονα να μαθαίνει όλο και περισσότερα και να προχωρεί.
Ο καθηγητής πρέπει να αγαπάει το αντικείμενό του.
Δεν μπορείς εύκολα να πείσεις ένα μαθητή πως αν μάθει π.χ. Γεωμετρία αυτό θα τον ωφελήσει στο μέλλον του.
Ο ίδιος ο μαθητής δεν μπορεί να φανταστεί την αξία που έχει η Μαθηματική σκέψη. Πολλοί μαθητές μαθαίνουν καλά ένα δύσκολο θέμα γιατί ενθουσιάζονταιαπό τη ζωντάνια και το ζήλο του καθηγητή τους.
Ο καθηγητής πρέπει να γνωρίζει καλά τους μαθητές του.
Ο καλός καθηγητής είναι ικανός να αντλεί ζωή και ενδιαφέροντα από τους μαθητές του και να καταλαβαίνει τι θα πει να ξαναγίνει νέος ή παιδί χωρίς να παύει να είναι ενήλικας.
Το γεφύρωμα των δύο κόσμων είναι δύσκολο αλλά δεν είναι αδύνατο.
Χιούμορ στη διδασκαλία.
Στη διδασκαλία μπορεί να υπάρχει χιούμορ με μέτρο αλλά δεν επιτρέπεται ειρωνεία ή σαρκασμός των παιδιών .
Μιας μέρας διδασκαλία μπορεί να πάει χαμένη για το παιδί αν νοιώσει ότι ο καθηγητής του το ειρωνεύεται.
Καθηγητής και μαθητές γίνονται μια ενιαία ομάδα που χαίρονται την συνεργασία τους.
Η αγάπη του καθηγητή προς τους μαθητές του.
Οι μαθητές πρέπει να καταλάβουν ότι ο καθηγητής θέλει να τους βοηθήσει, ότι θέλει να γίνουν καλύτεροι, ότι ενδιαφέρεται για την πρόοδό τους, ότι λυπάται για τα σφάλματά τους, χαίρεται για τις επιτυχίες τους και βλέπει με συμπάθεια τις αδυναμίες τους.
Αν όμως ο καθηγητής βρίσκει πως ο ίδιος δεν αγαπάει όλους τους μαθητές του κάτι πρέπει να αλλάξει πάνω του.
Προετοιμασία του καθηγητή για το μάθημα
Πρέπει να προσέχει να δίνει καλογραμμένες σημειώσεις στους μαθητές και να τους βοηθά να μαθαίνουν κάνοντας συνεχείς επαναλήψεις .
Ερωτήσεις μαθητών
Οι ερωτήσεις - απορίες των μαθητών πρέπει να είναι ευπρόσδεκτες γιατί δηλώνουν την προσοχή τους στο μάθημα. Ο καθηγητής δεν πρέπει να είναι υπερβολικά επικριτικός σε οποιαδήποτε απορία των μαθητών του. Ο καθηγητής πρέπει να θεμελιώνει την επικοινωνία του με τους μαθητές του πάνω σε σχέσεις εμπιστοσύνης.
Ο αληθινός σεβασμός προς τον μαθητή θα λειτουργήσει σαν κινητήρια δύναμη για να διαβάζει και να αποδίδει περισσότερο .
Ο καθηγητής πρέπει να αναγνωρίζει και να εγκωμιάζει κάθε προσπάθεια των μαθητών του.
Τέλος όλοι εμείς οι καθηγητές δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι :
Η υπομονή και η επιμονή έχουν επιτύχει περισσότερα στον κόσμο απ' ότι οι έξυπνες ιδέες.
Πηγή: aristoteleio
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου