Αυτό είναι ένα από τα παζλ του Σαμ Λόιντ με λίγη δόση μαθηματικών.
Σε μια φάρμα του Νιου Τζέρσεϊ, όπου κάποιοι κάτοικοι της πόλης περνούσαν το καλοκαίρι τους, το κυνήγι κοτόπουλων έγινε καθημερινό άθλημα, και υπήρχαν δύο κατοικίδια κοτόπουλα που πάντα βρίσκονταν στον κήπο, έτοιμα να προκαλέσουν οποιονδήποτε να τα πιάσει.
Θύμιζε ένα παιχνίδι «κυνηγητό» και πρότεινε ένα παράξενο παζλ που, είμαι σίγουρος, θα προβληματίσει μερικούς από τους ειδικούς μας.
Ο στόχος είναι να αποδείξετε σε πόσες κινήσεις ο καλός αγρότης και η σύζυγός του μπορούν να πιάσουν τα δύο κοτόπουλα.
Το χωράφι είναι χωρισμένο σε εξήντα τέσσερα τετράγωνα, που οριοθετούνται από τα χωράφια του καλαμποκιού. Ας υποθέσουμε ότι παίζουν ένα παιχνίδι, μετακινώντας τους μεταξύ των γραμμών του καλαμποκιού από το ένα τετράγωνο στο άλλο, είτε κατακόρυφα είτε οριζόντια.
Η παρτίδα παίζεται με εναλλαγές. Αρχικά, ο άντρας και η γυναίκα κινούνται ο καθένας ένα τετράγωνο, και στη συνέχεια κάθε κοτόπουλο κάνει μια κίνηση. Η παρτίδα συνεχίζεται με εναλλαγές μέχρι να βρείτε σε πόσες κινήσεις είναι δυνατό να τοποθετήσετε τα κοτόπουλα σε τέτοιες θέσεις ώστε να είναι και τα δύο γωνιασμένα και πιασμένα. Η σύλληψη συμβαίνει όταν ο αγρότης ή η σύζυγός του μπορούν να πηδήξουν σε ένα τετράγωνο που καταλαμβάνεται από ένα κοτόπουλο.
Το παιχνίδι μπορεί να παιχτεί σε οποιοδήποτε ταμπλό ντάμας, χρησιμοποιώντας δύο πιόνια του ίδιου χρώματος για να αναπαραστήσουν τον αγρότη και τη σύζυγό του, και δύο πιόνια διαφορετικού χρώματος για να αναπαραστήσουν την κότα και τον κόκορα.
