Ο Αρχιμήδης προετοίμασε το έδαφος για τον λογισμό με έναν πρωτοποριακό τρόπο σκέψης, χρησιμοποιώντας μεθόδους που δεν είχαν ξαναεμφανιστεί μέχρι τότε. Από την άλλη, ο Richard Feynman υποστήριξε ότι ο λογισμός είναι η γλώσσα που χρησιμοποίησε ο Θεός για να δημιουργήσει το σύμπαν.
Με διαφορετικό τρόπο, και οι δύο εξέφρασαν την ίδια βαθιά αλήθεια. Ο λογισμός δεν είναι μόνο ένας τρόπος σκέψης, αλλά και ένας τρόπος να εξηγήσουμε φαινόμενα που δεν κατανοούμε πλήρως. Αν το σκεφτούμε βαθύτερα, θα δούμε ότι αυτά τα δύο είναι ουσιαστικά το ίδιο πράγμα. Άλλωστε, η γλώσσα είναι η προφορική έκφραση της σκέψης.
(Ας αγνοήσουμε αυτούς που μιλούν χωρίς να σκέφτονται!)Από τότε που ο Leibniz και ο Newton ανέπτυξαν τον λογισμό, μαθηματικοί και φυσικοί τον εφάρμοσαν για να περιγράψουν φυσικούς νόμους που πίστευαν ότι ισχύουν, ακόμα κι αν δεν μπορούσαν να τους αποδείξουν πλήρως. Όσοι διαθέτουν μαθηματική σκέψη χρησιμοποιούν τα θεμέλιά του για να λύσουν σύνθετα προβλήματα γύρω τους.
Δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι τα πάντα γύρω μας συνδέονται με τον λογισμό.
Πιο συγκεκριμένα, ο λογισμός ασχολείται με μεταβαλλόμενα μεγέθη. Ο διαφορικός λογισμός αναλύει τον ρυθμό μεταβολής, όπως την αλλαγή της ταχύτητας ενός αντικειμένου, ενώ ο ολοκληρωτικός υπολογίζει συνολικές ποσότητες, όπως την απόσταση που διανύει. Μαζί, αυτοί οι κλάδοι σχηματίζουν ένα ισχυρό εργαλείο που έχει διαμορφώσει τον κόσμο όπως τον ξέρουμε.