Δευτέρα 6 Μαΐου 2024

Ποιος είμαι, εντάξει. Που πάω όμως?

Μια μέρα, ο Αϊνστάιν ταξίδευε με το τρένο από το Πρίνστον, όταν ένας ελεγκτής του τρένου πέρασε από το διάδρομο, σφραγίζοντας τα εισιτήρια όλων των επιβατών. 
Όταν έφτασε μπροστά στον Αϊνστάιν, ο επιστήμονας έψαξε για το εισιτήριο στην τσέπη του γιλέκου του, αλλά δεν το βρήκε- δεν υπήρχε ούτε στις τσέπες του παντελονιού- έτσι έψαξε στον χαρτοφύλακα, αλλά δεν το βρήκε.
Ο ελεγκτής είπε: 
"Δόκτωρ Αϊνστάιν, ξέρω ποιος είστε. Είμαι σίγουρος ότι αγοράσατε το εισιτήριο. Μην ανησυχείτε. Ο Αϊνστάιν έγνεψε ευχαριστώντας.
Και ο οδηγός συνέχισε να σφραγίζει τα εισιτήρια στο διάδρομο. Μόλις ετοιμαζόταν να προχωρήσει στο επόμενο βαγόνι, γύρισε και είδε το μεγάλο σώμα να ψάχνει κάτω από το κάθισμά του για το εισιτήριο.
Ο ελεγκτής γύρισε και είπε: 
"Δρ Αϊνστάιν, Δρ Αϊνστάιν, μην ανησυχείτε, ξέρω ποιος είστε". Αυτό δεν αποτελεί πρόβλημα. Δεν χρειάζεστε εισιτήριο. Είμαι σίγουρος ότι έχετε αγοράσει ένα.
Ο Αϊνστάιν τον κοίταξε και είπε: 
"Νεαρέ μου, ξέρω κι εγώ ποιος είμαι. Αυτό που δεν ξέρω είναι πού πηγαίνω. Γι' αυτό ψάχνω για το εισιτήριό μου".

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου