Ο φόβος κι ο τρόμος όλων των ορίων κι όλων των μαθηματικών της Γ’ Λυκείου είναι, αναμφίβολα, οι κανόνες De L’Hôspital (DLH, από εδώ και στο εξής, γιατί αυτό το «ô» είναι πολύ κουραστικό για όσους δεν έχουμε κάποιο γαλλικό layout στο πληκτρολόγιο).
Κάνουν τα εύκολα δύσκολα και τα δύσκολα εύκολα όταν πρόκειται για όρια, λύνουν τα χέρια των μαθητών κατά κάποιους και τους αποχαυνώνουν, κατά κάποιους άλλους. Αποκαλύπτουν λεπτά σημεία σε σχέση με τη διαίσθηση των ορίων πηλίκων και συνάμα κρύβουν πολλές φορές την ουσία ενός υπολογισμού.
Γενικά, αν δεν το έχετε καταλάβει ήδη, οι κανόνες DLH είναι ίσως ένα από τα πιο αμφίσημα σημεία της σχολικής ύλης. Κι αυτή η αμφισημία τους είναι που τους καθιστά και τόσο ενδιαφέροντες – ή, τουλάχιστον, έτσι λέμε μεταξύ μας οι μαθηματικοί.
Θέλω αποδείξεις και ονόματα…
Ένα πολύ ελκυστικό κομμάτι σε ό,τι αφορά τα σχολικά μαθηματικά είναι πώς μπορεί κανείς να «κατεβάσει» διάφορες αποδείξεις στο επίπεδο του λυκείου έτσι ώστε να είναι «χρήσιμες» για την τάξη. Λέγοντας «χρήσιμες», αναφερόμαστε στον επεξηγηματικό χαρακτήρα της απόδειξης κι όχι τόσο στον ρόλο της ως εργαλείο συμπερασμού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου