Λοιπόν, ένας τέτοιος τύπος υπάρχει – αλλά επειδή είναι περίπλοκος(;) τον αγνοούμε – και είναι ο εξής:
Για να κατανοηθεί η παραπάνω εξίσωση πρέπει .....να κατανοήσουμε τη συνάρτηση F(j):
Καταρχήν οι αγκύλες [ ] εκφράζουν το ακέραιο μέρος του αριθμού που βρίσκεται μέσα σ’ αυτές. Για παράδειγμα [0,34]=0 ή [4,23]=4. Βέβαια δεδομένου ότι μέσα στις αγκύλες περιέχεται ένα συνημίτονο υψωμένο στο τετράγωνο, αυτό σημαίνει ότι το αποτέλεσμα θα είναι ή 0 ή 1.
Αυτή η συνάρτηση γνωρίζει πότε ο αριθμός j είναι πρώτος και πότε όχι. Όταν παίρνει την τιμή 1, τότε ο αριθμός j είναι πρώτος, όταν παίρνει την τιμή j=0 είναι σύνθετος. Για παράδειγμα αν θέσουμε j=3 - που είναι πρώτος αριθμός - παίρνουμε
F(3)=[cos2π]=1ενώ για j=4
F(4)=[cos27π/4]=0H λειτουργία της παραπάνω συνάρτησης βασίζεται στο θεώρημα Wilsonσύμφωνα με το οποίο, η έκφραση (j-1)!+1 διαιρείται ακριβώς με το j, μόνο όταν ο αριθμός j είναι πρώτος. Τώρα λοιπόν μπορούμε να κατανοήσουμε την εξίσωση που υπολογίζει τον n-στο πρώτο αριθμό
Μόνο που είναι αρκετά δύσχρηστη. Για παράδειγμα αν αναζητούμε τον 121 κατά σειρά πρώτο αριθμό τότε ένα από τα παραγοντικά που υπεισέρχεται στους υπολογισμούς είναι το (j-1)! = 120! που είναι ένας ... τεράστιος αριθμός:
Calvin C. Clawson, "Μαθηματικά Μυστήρια"
Πηγή: physicsgg.blogspot