▪ Ομορφιά και ανωτερότητα

Ο Πλούταρχος, στη βιογραφία του Μαρκέλλου, μας πληροφορεί ότι ο λόγος για τον οποίο ο Αρχιμήδης δεν καταδέχτηκε να αφήσει καμιά γραπτή αναφορά για τις θαυμαστές μηχανές που επινοούσε, ήταν επειδή «θεωρούσε την ενασχόληση με τη μηχανική και γενικά κάθε τέχνη που σχετίζεται με τις κοινές ανάγκες της ζωής αγενή και ανελεύθερη· και ότι αντικείμενα της φιλοδοξίας του ήταν εκείνα μόνο με τα οποία η ομορφιά και η ανωτερότητα ήταν παρούσες, μη αναμεμιγμένες με το αναγκαίο». («Άλλα την περί τα μηχανικά πραγματείαν, καί πασαν όλως τέχνην χρείας εφαπτομένην, αγενή και βάναυσον ήγησάμενος, εκείνα καταθέσθαι μόνα την αυτού φιλοτιμίαν, οίς τό καλόν καί περιττόν αμιγές του αναγκαίου πρόσεστιν».)

Η μεγάλη ακρίβεια και λεπτότητα των διδασκαλιών του Ευκλείδη και του Αρχιμήδη, που ισάξιες τους δεν έχουν διατυπωθεί από κανέναν από τους μεγαλύτερους συγχρόνους μαθηματικούς, οφείλονται στη βαθιά πίστη τους στη σημαντική αυτή αλήθεια. Αντίθετα οι σύγχρονοι μαθηματικοί, προφανώς αγνοώντας τη και φροντίζοντας μόνο για τις ανάγκες και τις ευκολίες της ζωώδους ζωής του ανθρώπου -σαν να ήταν μοναδικός σκοπός του η ικανοποίηση των αισθήσεων του- έχουν διαφθείρει τη γνήσια γεωμετρία αναμιγνύοντας την με αλγεβρικούς υπολογισμούς. Όντας πρόθυμοι να την υποβιβάσουν όσο το δυνατόν περισσότερο σε πρακτικούς σκοπούς, έχουν αναζητήσει εναγωνίως περισσότερο τη σύνοψη και την ευκολία παρά την ακρίβεια και τη λεπτότητα της γεωμετρικής διδασκαλίας.

Από το βιβλίο «Η Θεωρητική Αριθμητική των Πυθαγορείων» του Thomas Taylor