Η «επιφάνεια του Boy» είναι ένα από τα πιο συναρπαστικά παραδείγματα στην τοπολογία – τον κλάδο των μαθηματικών που μελετά τις ιδιότητες των σχημάτων που δεν αλλάζουν όταν τα παραμορφώνουμε χωρίς να τα σκίζουμε ή να τα κολλάμε.
Πήρε το όνομά της από τον Werner Boy, έναν μαθητή του διάσημου David Hilbert, ο οποίος το 1902 φαντάστηκε για πρώτη φορά την ύπαρξή της, όταν ο Hilbert του έθεσε ένα φαινομενικά απλό ερώτημα: «Μπορείς να βυθίσεις μια σφαίρα στην τρισδιάστατη ευκλείδεια χώρο χωρίς να υπάρχει σημείο που να αντιστοιχεί σε δύο ή περισσότερα σημεία της σφαίρας;» Η απάντηση ήταν η επιφάνεια του Boy – μια παραβίαση της διαισθητικής μας γεωμετρίας.
Σάρωση για να αποθηκεύσετε ή να κοινοποιήσετε την ανάρτηση