Τζιτζίκια γένους Magicicada και πρώτοι αριθμοί

Τα έντομα αυτά περνούν το μεγαλύτερο μέρος της ζωής τους κάτω από τη γη σαν κάμπιες. Μεταμορφώνονται και βγαίνουν από το έδαφος μόνο μετά από 7, 13 ή 17 χρόνια, οπότε πετούν, αναπαράγονται και πεθαίνουν έπειτα από το πολύ λίγες εβδομάδες. 

Γεννάται λοιπόν το ερώτημα, γιατί τα τζιτζίκια έχουν εξελιχθεί ώστε να χρησιμοποιούν τα συγκεκριμένα χρονικά διαστήματα; Ο γνωστός εξελικτικός οικολόγος Steven Jay Gould ήταν από τους πρώτους που παρατήρησαν αυτή την συμπεριφορά και
υπέθεσε ότι τα διαστήματα πρώτων αριθμών μεταξύ των εμφανίσεων δυσκολεύουν την εξέλιξη θηρευτών που θα εξειδικεύονται στα τζιτζίκια.
Αν τα τζιτζίκια εμφανίζονταν σε μη-πρώτα διαστήματα, ας πούμε κάθε 12 χρόνια, τότε οι θηρευτές που εμφανίζονται κάθε 2, 3, 4, 6 ή 12 χρόνια θα τα συναντούσαν σίγουρα. Έχει βρεθεί ότι σε μια περίοδο 200 ετών, ο μέσος πληθυσμός θηρευτών αν τα τζιτζίκια εμφανίζονταν κάθε 14 ή 15 χρόνια θα ήταν 2% μεγαλύτερος από ότι αν τα τζιτζίκια εμφανίζονται κάθε 13 ή 17 χρόνια. Αν και μικρό, αυτό το πλεονέκτημα δείχνει να είναι αρκετό ώστε να οδηγήσει την φυσική επιλογή υπέρ του κύκλου ζωής με διάρκεια πρώτων αριθμών γι αυτά τα έντομα. Ωστόσο αυτή είναι απλά μια υπόθεση που ακόμα αμφισβητείται, αφού δεν εξηγεί γιατί τα τζιτζίκια κατέληξαν να έχουν κύκλο ζωής 13 και 17 ετών και όχι 11 ή 19 ή κάποιον άλλο πρώτο αριθμό.

Πηγή