"Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΑΓΑΠΟΥΣΕ ΤΟΥΣ ΑΡΙΘΜΟΥΣ", του Πολ Χόφμαν, σε μετά-φραση του Τεύκρου Μιχαηλίδη.«Κατά πάσα πιθανότητα θα μπορούσα άνετα να βράσω ένα αβγό, ποτέ όμως δεν δοκίμασα» έλεγε ο Ερντος, ο οποίος σε ηλικία 20 ετών άλειψε για πρώτη φορά μία φέτα ψωμί με βούτυρο. Πώς λοιπόν επι-βίωνε ένας τέτοιος άνθρωπος, γεννημένος στις αρχές του 20ού αιώνα; Εβραϊκής κα-ταγωγής, μεγάλωσε στη Βουδαπέστη με τη φροντίδα και τη στοργή της μητέρας του. Εξελίχθηκε σε έναν από τους πιο πα-ραγωγικούς μαθηματικούς του αιώνα του, αλλά έμεινε ένα μωρό που δεν μεγάλωσε ποτέ. Αρνήθηκε συνειδητά να αποκτήσει οικογένεια, ούτε καν να δημιουργήσει σχέσεις με το άλλο φύλο, να αναλάβει τις ευθύνες άλλων ή έστω της αλληλογραφίας του και προτιμούσε οι άλλοι να έχουν την ευθύνη για αυτόν, ακόμη και τα χρήματα που έπαιρνε από διάφορες διαλέξεις και εργα-σίες τα διαχειριζόταν άλλος. Εκείνος, με ελάχιστα ρούχα σε μία βαλίτσα, γύριζε παντού και πήγαινε όπου πίστευε ότι υπήρχαν προβλήματα προς λύση. Ηταν ένας ασκητής-μαθηματικός που έπινε ακατάπαυστα καφέδες και χάπια διεγερτικά για να κρα-τάει το μυαλό του στο ανώτατο σημείο απόδοσης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου