«Αγαπητέ κύριε, Επιτρέψτε μου να συστηθώ ως υπάλληλος του Λογιστικού Τμήματος της Λιμενικής Αρχής του Μαντράς με ετήσιο μισθό 20 λίρες. Είμαι περίπου 23 ετών. Δεν έχω πανεπιστημιακή μόρφωση,έχω όμως ολοκληρώσει τον συνήθη σχολικό κύκλο σπουδών.
Μετά την αποφοίτησή μου αφιέρωσα τον ελεύθερο χρόνο μου στη μελέτη των μαθηματικών. (...)Εχω ασχοληθεί ειδικά με τις αποκλίνουσες σειρές εν γένεικαι τα συμπεράσματά μου έχουν χαρακτηριστεί από τους εδώ μαθηματικούς “εντυπωσιακά”. Θα σας παρακαλέσω να διαβάσετε τις εργασίες που εσωκλείω. Δεδομένου ότι είμαι φτωχός, σε περίπτωση που πειστείτε ότι περιέχουν κάτι άξιο λόγου, θα ήθελα τα θεωρήματά μου να δημοσιευθούν. Μη έχοντας καμία πείρα, θα εκτιμούσα ιδιαίτερα την οποιαδήποτε συμβουλή σας. Ζητώ συγγνώμη για την ενόχληση».
Η παραπάνω επιστολή, η οποία έφθασε στο Κέιμπριτζ και στα χέρια του διάσημου 35χρονου καθηγητή Μαθηματικών Χάρντι τον Ιανουάριο του 1913, αποτέλεσε την αρχή μιας μοιραίας ιστορίας, τόσο για τον παραλήπτη όσο και για τον αποστολέα. Ο νεαρός «υπάλληλος από την Ινδία» δεν είναι άλλος από τον Σρινιβάσα Ραμάνουτζαν, μια μαθηματική ιδιοφυΐα η οποία θα έμενε στην αφάνεια αν ο Χάρντι δεν επέμενε να τον προσκαλέσει στην πατρίδα του.
ΒΗΜΑ SCIENCE
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου