Τετάρτη 14 Μαρτίου 2018

Η ηλικία του Δημοχάρη

Ο ∆ηµοχάρης έχει ζήσει ένα τέταρτο της ζωής του σαν αγόρι, ένα πέµπτο σαν νέος, ένα τρίτο σαν άνδρας και έχει µπει εδώ και 13 χρόνια στη γεροντική ηλικία. Πόσων χρονών είναι;
Παλατινή Ανθολογία
Αναρτήθηκε από στις 14.3.18

3 σχόλια:

  1. Papaveri14 Μαρτίου 2018 στις 4:40 μ.μ.

    Ο Δημοχάρης είναι 60 ετών. Έστω «α» η ηλικία του Βάσει των δεδομένων της εκφωνήσεως του προβλήματος έχουμε:
    α/4+α/5+α/3+13=α (1)
    Το Ε.Κ.Π. είναι το 4*5*3 = 60.
    15α+12α+20α+60*13=60α -->
    5α+12α+20α+780=60α -->
    60α-47α=780 -->
    13α=780 -->
    α=780/13 -->
    α=60
    Επαλήθευση:
    α/4+α/5+α/3+13=α -->
    60/4+60/5+60/3+13=60 -->
    15+12+20+13=60 ο.ε.δ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Papaveri14 Μαρτίου 2018 στις 4:51 μ.μ.

      Ο Δημοχάρης, (≈355 - ≈275 π.Χ.)ανιψιός του Δημοσθένη, ήταν Αθηναίος ρήτορας και πολιτικός, ένας από τους τελευταίους επιφανείς άνδρες της αθηναϊκής πολιτικής σκηνής κατά τα χρόνια της παρακμής της.
      Η πρώτη καταγεγραμμένη αναφορά σε αυτόν αφορά ένα περιστατικό του έτους 322π.Χ., όταν προσπάθησε μάταια να αποτρέψει την παράδοση του Δημοσθένη και των άλλων ρητόρων με αντίμακεδονικά αισθήματα, την οποία είχε διατάξει ο Αντίπατρος. Τα επόμενα δεκαπέντε χρόνια έζησε πιθανότατα στην εξορία. Όταν στην Αθήνα επανήλθε το δημοκρατικό πολίτευμα χάρις στο Δημήτριο τον Πολιορκητή το 307π.Χ., ο Δημοχάρης κατέλαβε σημαντικά αξιώματα. Εντούτοις εκδιώχθηκε και πάλι το 303π.Χ., όταν περιγέλασε το διάταγμα
      του Στρατοκλή, το οποίο ήταν γεμάτο κολακείες προς το πρόσωπο του Δημητρίου. Ο Δημοχάρη ανακλήθηκε
      το 298π.Χ., και κατά τη διάρκεια των επόμενων τεσσάρων ετών ενίσχυσε και εξόπλισε την πόλη με προμήθειες και πολεμοφόδια. Το 296π.Χ. (ή το 295π.Χ.) εξορίστηκε και πάλι, επειδή σύναψε συμμαχία με τους Βοιωτούς,και δεν επέστρεψε πριν από το 287π.Χ. (ή το 286π.Χ.) Το 280π.Χ. προέτρεψε τους Αθηναίους να κατασκευάσουν ένα μνημείο προς τιμήν του θείου του με ανάλογη επιγραφή. Μετά το θάνατό του, περίπου πέντε χρόνια αργότερα, ο γιος του Δημοχάρη πρότεινε και πέρασε ένα διάταγμα ώστε να στηθεί μνημείο προς
      τιμήν του, το οποίο θα τιμούσε τις υπηρεσίες του προς το Δήμο. Οι τελευταίες πρέπει να περιλάμβαναν τη
      μείωση των δημόσιων δαπανών, την καλύτερη διαχείριση των κρατικών πόρων (μετά την επιστροφή του το 287π.Χ.) και τις επιτυχημένες διπλωματικές σχέσεις με τους ηγεμόνες της Μακεδονίας και της Αιγύπτου.
      Παρόλο που ήταν φίλος με τον στωϊκό Ζήνωνα, ο Δημοχάρης θεωρούσε όλους τους άλλους φιλοσόφους εχθρούς της ελευθερίας, και το 306π.Χ. υποστήριξε την πρόταση κάποιου Σοφοκλή, να εκδιωχθούν όλοι από την Αττική. Σύμφωνα με τον Κικέρωνα, ο Δημοχάρης συνέγραψε μια ιστορία, 21 βιβλία, των καιρών του, γραμμένη με ρητορικό πάρα με ιστορικό ύφος και ελάχιστα αποσπάσματα λόγου του με ρητορικό θέμα.
      Ως ομιλητής ήταν γνωστός για την ελευθερία με την οποία χρησιμοποιούσε τη γλώσσα. Δέχτηκε σφοδρή επίθεση από τον Τιμαίο, αλλά βρήκε ένθερμη υποστήριξη στο πρόσωπο του Πολύβιου. Άλλες αναφορές συναντούμε στα έργα του Πλουτάρχου, «Δημοσθένης», «Δημήτριος» και «Vitae decem oratorum». Πέθανε
      σε ηλικία 80 ετών.

      Διαγραφή
  2. Papaveri15 Μαρτίου 2018 στις 9:14 μ.μ.

    Ιδού και το αρχαίον κείμενο:
    Παντός, ὅσου βεβίωκε, χρόνου παῖς μὲν τὸ τέταρτον Δημοχάρης βεβίωκε, νεηνίσκος δὲ τὸ πέμπτον,τὸ τρίτον εἰς ἄνδρας• πολιὸν δ’ ὅτ’ ἀφίκετο γῆρας,ἔζησεν λοιπὰ τρισκαίδεκα γήραος οὐδῷ.
    Παλατινή Ανθολογία (xiv. 127)

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)